Нёманская: Стоўбцы-Шчорсы-Любча-Кромань-Стоўбцы (09.05.2014)

Вялікую і цікавую гісторыю пра  род Храптовічаў, а таксама  пра іх сядзібу чытайце тут.  І у тых мясцінах была адмененна паншчына яшчэ да 1863 г. Таму і адносіны да сялян былі добрымі, пра што і піша Ян Чачот.

«Пана Храптовіча мужыкі харошы,
Вясёлы, адзеты ды і не без грошы.
У нас Аляшкевіч, Монічы, Гуляры
Маюць і чырвонцы, рублі і таляры.
Мы панам шчаслівы! Да Бога заклічам
Дай век доўгі жыці з нашым Храптавічам!»

(Ян Чачот)

Адзначу што пры пабудаванні палаца-паркавага комплексу ў  1770-1776 гг. у Шчорсах для Храптовіча працавала адна з самых моцных па творчаму патэнцыялу эўрапейскага ўзроўню архітэктурных садружнасцей у Рэчы Паспалітай.  І набудавалі яны сапраўдны шыкоўна.

Праўда да сёння ад палаца засталіся толькі падвалы

 

У час першай сусветнай вайны палацава-паркавы ансамбль у Шчорсах панёс вялікія страты з-за праходзячай праз гэтыя мясціны лініі фронта. Палац быў спалены, але на фотаздымках, якія зроблены незадоўга да 1939 г. будынак стаіць у адносна задавальняючым стане.

 

Да і пасля вайны нічога не захавалі. Усё зарасло і растасканна.

Зараз  вось што маем.

Вяндлярня.

 

Стайні

 

Флігель

 

Будынак бібліятэкі. Дзе бібліятэкарам у 1830 х гадах працаваў Я. Чачот.  А ў У 1784 г., вяртаючыся з Нясвіжа, бібліятэку наведаў польскі кароль Станіслаў Аўгуст Панятоўскі.  Сёння асноўная частка кнігазбору Храптовічаў захоўваецца ў Цэнтральнай навуковай бібліятэцы Акадэміі навук Украіны

унутры

Пруд

Праз дарогу перапаўзаюць смоўжыкі. Тут іх было вельмі шмат!

 

У  1км да захаду ад палаца — фальварак Мураванка.

 Яшчэ у 2006 годзе пры уездзе тут была аллея.  Навошта зрэзалі?

 

а вось так у 1894 г было 

 

Царква Святога Дзмітрыя Салунскага. 1770г.  Раней уніяцкая, зараз праваслаўная.

 

Ну і вось у гонар каму так назвалі вёску. Я б назваў Храптовічы)

Усё, дастаткова Шчорсаў — там можна цэлы дзень хадзіць, але у мяне часу мала было- трэк вялікі . Рушым далей па дарозе з  таксама  зрубленнай аллеяй.

Лаўрышава. Царква Успення Прасвятой Багародзіцы. (1798г)

 

Паміж вёскай і дарагі Шчорсы-Любча, пасярод поля стаіць крыж-   магіла Пуслоўскіх

Надпіс: «Тут разам з Эвелінай Пуслоўскай спачывае прах яе сына Адама Пуслоўскага. Ён быў адным з кіраўніком паўстання 1863 г. на Навагрудчыне. За удзел у паўстанні растралянны 26.06.1863г у Навагрудку»

І вось сярэдзіна маршрута- Любча— адзінае мястэчка на Беларусі, якое мае два магдэбурскія правы і адпаведна два гербы.

Паглядзелі на царкву Святога прарока Іллі (1910г.)

Замак Радзівілаў (пач. 17 ст) і яго цыбулінай на вежы на фотаздымках

 

Тут на беразе Нёмана пад замкам Радзівілам можна і паабедаць.  Дзе ж яшчэ як не тут. Змазаў салам ланцуг і паехаў далей.  Яшчэ наперадзе каля 80 км дарогі і вецер у вочы.

Пераважна была гравейка.

 

 

Трошкі Налібоцкай пушчы і возера Кромань у лесе

 

Прэйскурант для адпачынку на возеры Кромань. 

 

Пейзажы перад заказнікам Налібокі

 

Вецер у полі быў не слабым і шмат сіл адняў, вось доказ таму 🙂

 

Трэба збудаваць такое дома

 

 

Узкаколейка праз лес

 

Помнік падпольшчыкам у лесе.

 

 

Запаханая дарога

 

Вёска Жукаў-Барок

А ты і да гэтага часу кідаеш зігу?

Наогул гэта вёска багата на знакамітых людзей- нават камень для інфармацыі спецыяльна паставілі

 

Ехаў хутка каб паспець на Беларусь-ЗША, і  ужо ў Стоўбцах быў у 17-30,  дзе паспяхова сеў на цягнік ( на 17-47) да Баранавіч. Атрымалася сапраўдная трэніроўка перад веламарафонам «Налібокі». Інфармацыя па трэку.

 

Такім чынам з дабіралам дахаты атрымаліся добрыя лічбы — 196 км.

З удзельнікаў пакатушкі толькі я. Шкада, што Nelson  не паспеў на цягнік.

 

Больш фотаздымкаў  тут

За час пакатушкі не адна жывёла не пацярпела

Усім дабра.

У матэрыяле выкарыстоўвалася інфармацыя с сайтаў radzima. org  globus.tut.by

P.S нашы праигралі амерыканцам 1-6